Historia DK

Historia obecnego Domu Kultury w Ćmielowie

Silną działalność na rzecz życia kulturalnego Ćmielowian datuje się na początek XX w., a dokładnie lata 1905 - 1939. W tym okresie z inicjatywy społecznej powstały: Spółdzielnia Stowarzyszenia Pracowników Fabryki Porcelany (1905 r. - założyciel Stanisław Thugutt), przy spółdzielni założono koło kooperatystek skupiające młodzież żeńską o poglądach lewicowych, które z kolei dało początek kółku dramatycznemu, dzięki któremu uświetniano liczne uroczystości państwowe, spółdzielcze i inne. Rok 1927 to powstanie Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego skupiającego młodzież pracującą w fabryce porcelany, którego opiekunem przez szereg lat był pracownik zakładów, modelarz Edmund Wójcikowski. W tym samym jeszcze roku zakończono, trwającą blisko dwa lata budowę Domu Ludowego pełniącego funkcję ośrodka kulturalnego, a także siedziby spółdzielczości. W budynku mieściły się remiza strażacka i sklepy, natomiast na piętrze duża sala spełniająca rolę sali balowej. Tam odbywały się występy chóru, którego założycielem i prowadzącym był kierownik Szkoły Podstawowej w Ćmielowie, Michał Janaszek, jak również występy koła teatralnego prowadzonego początkowo również przez kierownika szkoły a później przez Aleksandra Szcześniaka - pracownika Fabryki porcelany. Kółko teatralne reprezentowało wysoki poziom. W wykonaniu aktorów amatorów można było zobaczyć takie sztuki teatralne jak: "Karpaccy górale" czy "Czartowska ława". Stroje do przedstawień wypożyczano z teatru radomskiego. Jeszcze w tym samym roku powstaje pierwsza drużyna piłkarska, która mecze rozgrywała na ćmielowskich błoniach. W kilka lat później wysiłkiem parafii wybudowano Dom Katolicki, w którym znalazło pomieszczenie stałe kino. W okresie międzywojennym działała w Ćmielowie również orkiestra dęta. Niestety wszystkie w/w formy działalności kulturalnej przestają istnieć wraz wybuchem II wojny światowej. Zawieszono działalność chóru i teatru amatorskiego. Rozwiązano orkiestrę dętą. Udało się jednak uratować instrumenty, które pracownik fabryki porcelany Gabriel Antoniewski ukrył wśród ćmielowian, dzięki czemu doczekały końca wojny. Działania wojenne, które dla Ćmielowa zakończyły się w nocy z 16 na 17 stycznia 1945 roku, spustoszyły miasto zarówno pod względem ludności jak i materialnym. W dawnym Domu Katolickim dzięki staraniom Zofii Granat powstało Liceum Ogólnokształcące. Kino przeniesiono do Domu Ludowego. W budynku dawnej ochronki, założonej w 1905 roku przez księżnę Drucką - Lubecką, powstała świetlica Związków Zawodowych prowadzona przez Antoniego Ostatkiewicza. Kierownik szkoły podstawowej Józef Kurkiewicz, zorganizował na nowo chór męski. Wznowiono także pracę orkiestry dętej pod kierownictwem Tadeusza Chlebnego. Swoją działalność rozpoczęły również zespoły taneczne: dziecięcy i młodzieżowy. Bogaty repertuar działających w świetlicy zespołów, wielokrotnie wystawiany w okolicznych miastach i wsiach jak również biorący udział w wielu eliminacjach powiatowych i wojewódzkich, był powodem do dumy. Tak duże osiągnięcia były efektem owocnej działalności Antoniego Ostatkiewicza, które wraz z jego odejściem zakończyły się, głównie z powodu często zmieniających się osób na stanowisku kierownika. Zastój w działalności świetlicy trwał do października 1957 roku kiedy to stanowisko kierownika objęła Zdzisława Fiolik. Na nowo zorganizowała dziecięcy zespół taneczny, zespoły młodzieżowe prowadzone przez Zdzisława Górczyńskiego i Tadeusza Krzaka oraz zespoły teatralne: dziecięcy i młodzieżowy jak również zespół wokalno recytatorski "Karolinki". Zespół teatralny, poczynając od sztuk regionalno - obrzędowych, sięga po coraz ambitniejsze pozycje jak "Polskie kredowe koło", "Czekaj - ja wrócę", "Ścieżka przez pole" itp. Stroje do występów wypożyczane były podobnie jak przed wojną z teatru radomskiego, a następnie, gdy zespół wpisano do Związku Teatrów Amatorskich, z kieleckiego ZDK - u. Natomiast dziecięcy zespół teatralny z myślą o najmłodszych wystawiał takie sztuki jak: "Jaś i Małgosia", "Dzikie Łabędzie", "Żołnierz i królewna". Widząc ogromny zapał nie tylko u Pani Fiolik ale również wśród gromadzącej się w świetlicy młodzieży, ówczesny dyrektor fabryki porcelany, Stefan Niemiec zainteresował się działalnością placówki i służył jej pomocą. W 1971 roku mimo trudnych warunków lokalowych, dzięki Zdzisławie Fiolik powstaje chluba miasta - zespół pieśni i tańca "Ćmielowiacy", propagujący folklor naszego regionu. Staraniem Zarządu Głównego Związku Zawodowego Chemików wydano płytę analogową z pieśniami tego zespołu. "Ćmielowiacy" swoim śpiewem i tańcami uświetnili wiele imprez kulturalnych i festiwali folklorystycznych zbierając pochwały, dyplomy i nagrody pieniężne, dzięki którym dokupywano co raz piękniejsze stroje a co w rezultacie wpłynęło na poprawę wizerunku zespołu. Występy zespołu oglądali min. mieszkańcy Kielc, Tarnowa, Starachowic i Bliżyna, Rudek Oświęcimia czy Katowic. "Ćmielowaków można było zobaczyć również podczas takich imprez jak: dymarki świętokrzyskie czy dożynki w Płocku. Ze wzruszeniem i zachwytem oglądała ich polonia Amerykańska, wpisując do kroniki świetlicy proste, serdeczne słowa. Świetlica związków Zawodowych oprócz kulturalnej rozrywki była również placówką oświatową ściśle współpracującą z bibliotekami: miejską i zakładową i z Ligą Kobiet. Przez 19 lat, w każdy piątek, spotykali się słuchacze wykładów Towarzystwa Wiedzy Powszechnej które były uatrakcyjniane filmami oświatowymi dostosowanymi do ich tematyki. W ramach TWP organizowane były kursy kroju i szycia, robót na drutach, wycieczki do Warszawy, Krakowa i zakopanego. Wiernymi słuchaczami wykładów były min. Byłe więźniarki obozu w Ravensbrück, członkowie Ligi Kobiet z koła prowadzonego przez długoletnią kierowniczkę kina "Ceramik , Mariannę Wójcikowską. W 1979 roku w dowód uznania za trud włożony w działalność świetlicy jak również za zasługi, władze ufundowały indywidualną wycieczkę na Węgry dla Zdzisławy Fiolik . Jednak ta prężnie działająca świetlica z czasem zaczyna się borykać z brakiem pomieszczeń, co jest przyczyną jej upadku. Pani Fiolik odeszła na emeryturę. Umiera wieloletni kierownik chóru męskiego Józef Kurkiewicz, który ze swoim śpiewem gościł w wielu miastach Polski, również w stolicy. Po śmierci swojego prowadzącego chór przybiera jego imię a pracę nad zespołem przejmuje uczeń Kurkiewicza i nauczyciel w miejscowej szkole podstawowej - Leszek Gorlicki. Przezkilka lat kontynuował dzieło swego poprzednika pomnażając stary repertuar nowymi utworami. 22 lipca 1978 w 30 rocznicę istnienia chór dał swój ostatni, pełny koncert. W 1962 roku Ćmielowowi w wyniku ustawy PRL nr. 41/62 i rozporządzenia prezesa Rady Ministrów zostają przywrócone prawa miejskie. Taki przywilej mający wspomóc miasto w szybszy rozwoju jednak niewiele wnosi. Wszelkie plany rozbudowy toczą się w żółwim tempie, a trwający od 1978 roku remont Domu Ludowego, mający na celu przerobienie go na nowoczesny Dom Kultury z pomieszczeniem kawiarni, biblioteki, czytelni i sali kinowo - widowiskowej, ciągnie się aż do roku 1985. Tymczasem z braku pomieszczeń okresowo zamknięto kino "Ceramik" i całkowicie upadła działalność świetlicy związków Zawodowych. 20 grudzień 1984 r. uchwałą Rady Narodowej Miasta i Gminy Ćmielów powołano Miejsko Gminny Ośrodek Kultury w Ćmielowie.

16.02.1985 r. nastąpiło uroczyste otwarcie MGOK w Ćmielowie przy ulicy Rynek 50. (zaproszenie i zdjęcia)

Pierwszymi kołami zainteresowań w tej placówce były:

a) koło plastyczne,

b) koło recytatorskie,

c) sekcja brydżowa,

d) sekcja szachowa,

e) Klub Miłośników Ćmielowa,

f) koło rytmiki i tańca,

g) dwa zespoły wokalno - instrumentalne,

31 sierpnia 1985 swoją działalność rozpoczęło nowe kino CERAMIK mieszczące się w MGOK w Ćmielowie. Filmem inauguracyjnym była polska komedia SEKSMISJA. 20 wrzesień 1985 powołano Społeczną Radę Programową, która ma służyć pomocą i radą dyrektorowi MGOK. Działalność MGOK zostaje poszerzona również o pracę Ogniska Muzycznego, które przenosi swoją siedzibę ze Szkoły Podstawowej w Ćmielowie do Miejsko - Gminnego Ośrodka Kultury w Ćmielowie.

W dniach od 1 czerwiec 1986 do 14 czerwca 1986 odbywają się ogłoszone przez MGOK Dni Ćmielowa. Główne imprezy to:

1."Dzień Chemika" - uroczystość związana z pracownikami Zakładów Porcelany w Ćmielowie na którą złożyły się: spotkanie z Jubilatami, Występ Orkiestry Dętej Zakładów Porcelany i część artystyczna na Stadionie wraz z zabawa taneczną,2."Żołnierska Scena" - prezentacje artystyczne wojskowych orkiestr dętych i wojskowych zespołów wokalno-muzycznych. 3. "Ćmielowski Jarmark" - impreza handlowo rozrywkowa. 4.W maju 1992 r Domowi Kultury nadano imię pisarza Witolda Gombrowicza związanego z ziemią świętokrzyską, a przede wszystkim blisko położonym Bodzechowem.

Lata 1985 - 2005 to organizacja wielu imprez takich jak:

a) koncerty sław polskiej estrady jak: Krystyna Prońko, Irena Santor, Krzysztof Piasecki, Stanisław Zygmunt, Tadeusz Ross, Zbigniew Korpolewski, Genowefa Pigwa, Irena Jarocka, Kabaret Pirania, Małgorzata Ostrowska z zespołem, parodysta Stan Tutaj czy Oddział Zamknięty.

b) Występy: Teatru Pantonimy z Lublina, Estrady Krakowskiej ze "Spotkaniem z Balladą", Ludowego Zespołu Rumuńskiego "Cuwuwa de pe Somes Bistrita", Rewii Cyrkowej - Muzycznej Agencji z Łodzi, której gwiazdą był Krzysztof Cwynar, Filharmonii Kieleckiej z fragmentami operetki Księżniczka Czardasza , Teatru tarnowskiego ze sztuką "Szklana menażeria , Rumuńskiej Orkiestry Symfonicznej "Bistryta Nasaut", jak również Zespołu Wojsk Łączności z Zegrza "TELEFAMA , Dętej Orkiestry Wojskowej z Kielc, Zespołu Wojskowo - Milicyjnego z Suwałk "Wspólny patrol , Polonijnego zespołu pieśni i tańca "Górnik z Belgii", i wielu innych.

c) Wystaw: rzeźby i odlewów w brązie Gustawa Hadyny, malarstwa Wincentego Potackiego, fotografii Piotra Półtoraka, malarstwa Stanisława Magdziaka, akcesoriów kolędniczych, artysty rzeźbiarza Tadeusz Kurka, malarstwa i rzeźby Jerzego Gustawa Wojtowicza, Krystyny Bogdańskiej, Stanisława Wojtowicza, malarstwa artysty ludowego Kazimierz Majewskiego, rzeźbiarza Władysława Trzpiota, rękodzielnicza Cecylii Pórkowskiej, Eleonory Skalskiej, Krystyny Kasprzyk czy Mariusza Ziółkowskiego.

d) Przeglądów i konkursów: konkursy recytatorskie, kolęd i pastorałek, jasełek, zespołów artystycznych KGW z terenu gminy, obrzędów świeckich, przeglądów dorobku kulturalnego szkół z terenu gminy.

e) Dom Kultury to również miejsce wielu uroczystości zarówno tych związanych z jubileuszami jak: 40- lecie i 60- lecie Liceum Ogólnokształcącego w Ćmielowie, jak również tych związanych z corocznymi świętami jak: Dzień Kobiet, Święto Niepodległości czy Obchody Ustanowienia Konstytucji 3 Maja.

Dużym osiągnięciem ćmielowian w okresie powojennym była budowa stadionu sportowego. Dzięki inicjatywie działaczy sportowych - Edmunda Wójcikowskiego, Zdzisława Embingera, Zygmunta Szmidta, Leopolda Witkowskiego i innych - w 1952 został założony komitet budowy stadionu sportowego. A piłkarskie tradycje sportowe w Ćmielowie były duże bo pierwsza drużyna powstała już w 1927 roku. Tak też nowy stadion został usytuowany w lesie gdzie 22 lipca 1966 roku oficjalnie został oddany do użytku. Budowa tego obiektu mogła zostać zakończona w tak szybkim tempie tylko dzięki mieszkańcom Ćmielowa, którzy przyłączyli się do prac budowlanych. Dla uczczenia 1000 - lecia Państwa Polskiego pracownicy fabryki porcelany z własnej inicjatywy wybudowali przy stadionie muszlę koncertowa i parkiet do tańca. Przedsięwzięciu temu patronował ówczesny dyrektor fabryki Tadeusz Niemiec. W okresie letnim na stadionie odbywały się wszelkiego rodzaju imprezy sportowe i kulturalne. Właśnie tam w Święto odrodzenia Polski w 1978 roku miasto i gmina Ćmielów otrzymało Krzyż Grunwaldu, odznaczenie państwowe, które dużo mówi o wojennej działalności jego mieszkańców. Między zaproszonymi gośćmi znajdował się generał LWP Stefan Szymański "Góral", ćmielowianin, który w okresie okupacji był dowódcą partyzanckim oddziału AL. Również z tej okazji mieszkańcy gminy i zaproszeni goście mogli jeszcze raz usłyszeć Chór Męski im. Józefa Kurkiewicza, mimo, że trzy lata wcześniej zespół zakończył swoją działalność. Budowa stadionu i muszli koncertowej stała się ważnym momentem w życiu ćmielowian i tak jest do dziś. Przebudowany w roku 2004/2005 stadion jest wizytówką Ćmielowa. Odbywające się tam letnie imprezy sportowo - kulturalno - rekreacyjne, ściągają liczne rzesze mieszkańców naszej gminy i nie tylko. Do stałych, wpisanych w kalendarz imprez kulturalnych należy zaliczyć Gimnazajadę - przegląd dorobku kulturalnego gimnazjalistów z terenu Gminy, Dni Ćmielowa czy Dzień Ceramika.

Dyrektorzy Domu Kultury w Ćmielowie:

a) Andrzej Paluch od lutego 1985 roku do maja 1985 roku.

b) Kazimierz Góra od czerwca 1985 roku do czerwca 1987 roku,

c) Maria Zimnicka od lipca 1987 roku października 1990 roku,

d) Stanisław Korybut- Daszkiewicz od listopada 1990 roku do kwietnia 1993 roku,

e) Krystyna Seweryńska od maja 1993 roku do sierpnia 1994 roku,

f) Hieronim Wójcik od września 1994 roku do marca 1996 roku,

g) Alicja Gierczyk od kwietnia 1996 roku do lutego 1997 roku,

h) Wojciech Wink od marca 1997 roku do lutego 1999 roku,

i) Gustaw Hadyna od marca 1999 roku do lutego 2001 roku,

j) Krystyna Seweryńska od marca 2001 roku do maja 2004 roku.

k) Justyna Chamera od czerwca 2004 roku do styczeń 2019 roku,

l) Wioletta Rogala-Mazur od stycznia 2019 roku (Pełniąca Obowiązki DK) do dnia 06.05.2019r..

ł) Wioletta Rogala-Mazur jako dyrektor od 07 maja 2019r. do dzisiaj.

--- Wszystkie informacje dotyczące historii Domu Kultury w Ćmielowie zostały pozyskane z Kroniki Miejsko - Gminnego Ośrodka Kultury w Ćmielowie, a w większości z prywatnych źródeł Pani Aleksandry Płeszka - emerytowanej polonistki , za co dyrektor Domu Kultury w Ćmielowie, Justyna Chamera, składa serdeczne podziękowania.

Wygenerowano w sekund: 0.08
1,164,215 Unikalnych wizyt